Vrouwelijk orgasme

In mijn experimenten met het liefhebbend luisteren naar mijn vagina, liet ze me iets heel moois ervaren.
Wat veranderd is in het experimenteren, is dat basis van waaruit ik die experimenten doe, anders is.
Ik ben er veel meer met een luisterende houding, ipv met een houding om mijn vagina te genezen.
Eerst lig ik geruime tijd gewoon te voelen hoe het in mijn lichaam is.
Daarna tune ik in op mijn borsten en dan vooral mijn tepels.
Langzaam voel ik dan dat mijn borsten gaan vibreren van de energie.
Ze worden warm en ik voel mijn vagina openen.
Door mijn schaamlippen met zachte hand, die niets wil, behalve aan te raken, is de pijn in mijn schaamlippen zo goed als weg.
De connectie met mijn borsten wordt, door het aanraken van mijn schaamlippen nog groter.
Ik richt me niet alleen op mijn vagina en borsten. 
Ook de rest van mijn lichaam houd ik in het vizier.
Ik voel tegelijkertijd waar mijn hand op mijn huid raakt en wat het effect erop in mijn hele lichaam is.
Het is ongelooflijk wat er dan allemaal te beleven is.
Zo veel leven..zo veel heerlijkheid.
Dan voel ik dat mijn vagina wel wil experimenteren met een dilator:
                                              



( Ik gebruik deze dilators met glijmiddel sylk van http://kessel-nederland.com/ ) Voor mij werken ze prima. Ze hebben in ieder geval een grote maat, die ongeveer gelijk is aan de maat van de stijve penis van mijn man.
Ik zag dat ze nu een andere versie hebben: http://www.dilator.nl/dyspareunie.html. Deze lijken veel flexibeler.)

Ik doe veel glijmiddel op de kleinste roze dilator en leg hem bij de opening van mijn vagina.
Nu wacht ik en ben ik helemaal gericht op die plek en wat die aanraking in de rest van mijn lichaam teweeg brengt.
Ik sta versteld van de immense impact op een kleine aanraking op mijn huid.
Er komt ook angst op en een gevoel van onvermogen om die dilator ooit in mijn vagina te krijgen.
Maar dan richt ik me weer op het gevoel in mijn lichaam.
Ik voel me maximaal ontspannen 
Langzaam aan voel ik dat mijn vagina ontspannen en begin ik weer die intense connectie met mijn borsten te voelen.
Dan voel ik iets dat ik nooit eerder gevoeld heb; mijn vagina begint de dilator uit zichzelf naar binnen te trekken. Milimmeter bij millimeter trekt ze hem zachtjes naar binnen.
Hierdoor kan ik elke bewegen in mijn hele lichaam voelen.
Wat een heerlijke sensaties zijn er door mijn hele lichaam te voelen!
Dit is een orgasme van een geheel andere orde! Mijn orgasme..zo vrouwelijk als maar kan. Zacht en overal aanwezig.
Zo veel schoonheid en zachtheid als er met een dode dilator opgewekt kan worden!
Ik stel me voor hoe vele malen sterker dat moet zijn met een liefdevolle penis!
Dit is wat de liefde bedrijven is!
Dit is wat elke ( jonge) vrouw al vanaf heel jong zou moeten weten!
Dat dit allemaal aanwezig is, in ons eigen lichaam. Dat alles door te vertragen en juist niet door te versnellen...zoals we allemaal in de mooie romantische films te zien krijgen.
Dit is wat mijn vagina me probeerde te zeggen...dit is hoe ze het wil.
Ik voel dat dit ook de manier is om te genezen. Zacht en moeiteloos.
Met immens plezier en sensualiteit.
Ik voel hoop.
Hoe komt het dat ik dit nu pas weet?

Slow sex

Een tijdje geleden experimenteerde ik met mijn man met OM ( Orgasmic meditation). Tijdens deze meditatie streelt de man voor 15 minuten de clitoris van de vrouw.
Nicole Daedone heeft er een boek over geschreven.
"Slow sex" heet het. Het gaat over het vrouwelijk orgasme en hoe dat je leven als vrouw en ook dat van je partner compleet kan transformeren.
Omdat het niet om penetreren ging, leek me dit de ideale manier om toch meer intimiteit met mijn man te kunnen ervaren. Mijn schaamlippen en clitoris waren bijna pijn vrij, dus ik ging ervoor.

Door te experimenteren met OM leerde ik dat ik wel degelijk lust kon ervaren. Ook leerde ik mijn clitoris op geheel nieuwe wijze kennen. Ik heb nooit geweten dat het bovenste linker gedeelte van mijn clitoris extra gevoelig is voor een zeer subtiele aanraking en dat mijn hele lichaam ermee in vuur en vlam kon worden gezet. Zonder dat ik ook maar een beweging in mijn lichaam hoefde te maken. Ook heb ik nooit geweten dat mijn man daar ook genot van kon hebben; dat mijn genot als het ware oversloeg op hem. Alleen door met zijn vinger mijn clitoris te strelen!

Wat ik ook leerde, was, dat het heel moeilijk was, mijn man precies te vertellen hoe ik gestreeld wilde worden. Ik merkte dat mijn schaamlippen en clitoris op onverwachte plekken nog steeds pijnlijk waren en op andere plekken weer niet. Het bleek uiteindelijk te ingewikkeld mijn man door dit labyrinth van pijn en geen pijn heen te manoevreren en we stopten ons experiment.

Maar was het wel echt te moeilijk om hem om die pijn heen te leiden? Heb ik het wel echt geprobeerd?
Nu...maanden later, kom ik erachter dat dat niet het geval was. Ik vond het, afgezien van de pijn, gewoon doodeng om mijn man te vragen en vertellen hoe ik het liefst aangeraakt wil worden.

Hier ligt, volgens mij, de sleutel tot het oplossen van de pijn in mijn vagina. Dit is zo'n groot en belangrijk punt. Het gaan staan voor wat ik graag wil en dat uit drukken in woorden. In de afgelopen jaren heb ik wel wat aangegeven, maar niet het diepste, meest zachte verlangen wat ik heb..."kan hij met mij ZIJN", "kan hij met zijn vinger en hand vol liefde er met mij zijn"?

Met liefde bij mijn tepel zijn. Voor mij is het net zo'n initiator van eros als mijn clitoris. Dit is mijn OM...het strelen van mijn borsten.

Nu ik het een keer gevraagd heb..of hij mijn borsten zacht wil aanraken en om mijn tepels wil heen cirkelen, ipv ze aan te raken, voel ik de kracht van die vraag. Het brengt me dichter naar hem toe. Ik begin te zien hoe belangrijk mijn vraag is. Alleen als ik echt heel diep kan genieten...kan hij het ook. Ik begin te zien, dat mijn plezier een waar geschenk is aan hem. Dat hoe meer ik in mijn vrouwelijke kracht kom te staan...hij daardoor meer in zijn mannelijke kracht kan gaan staan.

Zijn handen en mijn magie.

Na mijn operatie heb ik moeite om me tijdens het vrijen met mijn man, me helemaal over te geven.
Ik denk dat het door de operatie komt.
Nu, nadat ik de boodschap van mijn vagina heb gehoord, om er gewoon te zijn, realiseer ik me dat het ook ergens anders mee te maken heeft;  ik wil met het vrijen ook zo aangeraakt worden door HEM.
Met ZIJN handen, die niets willen en er alleen maar met mij willen ZIJN.
Ik wil graag dat hij mijn borsten vasthoudt en ze liefheeft om mijn vrouwelijke kracht en essentie; mijn magie. Ik wil dat hij mij aanraakt en gericht is op iets groters, dan het creeeren van opwinding en geilheid alleen.
Ik merk dat als hij op directe wijze mijn tepels aanraakt en bezig is om ze op te winden, ze heel gevoelig reageren. Ik merk dat ik niet kan ontspannen en mijn seksuele energie niet kan laten stromen. Mijn systeem trekt zich terug. Houdt hij mijn borsten vast en is hij met aandacht bij ze, dan voel ik mijn systeem uitdijen. Mijn hele lichaam komt tot leven. Dit is wat me volledig sappig maakt, zachtjes geil laat worden en dat is waar mijn vagina zich van opent.
Nog nooit had durven vragen aan hem..."wil je om mijn tepel heen bewegen?". Ik wist ook niet dat dat het geheim was. Opeens open ik mijn mond en valt de vraag eruit. Hij beweegt om mijn tepels heen en ik voel dat ik me zachtjes kan overgeven. Mijn hart opent zich naar hem.
Dit en het zachte bewegen van mijn lichaam als een waterplant, maken me sappig en ik word groter dan mijn lichaam. Ik voel dat hij het ook voelt, want het voelt dat het stroomt tussen ons. Het voelt diep en heerlijk. Na afloop weten we allebei dat dit anders was dan anders.

Hysterectomie

Na mijn hysterectomie heb ik weer pijn bij het vrijen.
Ik ben zo kwaad en verdrietig.
Net als mijn pijn bij het vrijen is gestopt, word ik geopereerd en doet mijn vagina weer pijn.
Ik ben wanhopig.
Ik probeer de methode, die ik eerst toepaste om van de pijn af te komen.
Als mijn vagina geheeld is van de operatie probeer ik mijn vagina weer een beetje op te rekken met een dilator.
Deze keer werkt het niet.
Het blijft branderig op bepaalde plekken.
Ik word intens verdrietig en depressief.
Na de operatie heb ik weinig zin om te vrijen.
Voor de operatie was mijn lust prima, maar niet heel groot.
Nu is het tot een nulpunt gezakt.
Ik voel me als een gecastreerde hond, die eerst vitaal was en zin had, en nu rustig in een hoekje ligt te slapen.
Door de pijn in mijn vagina is de zin nog verder weggekropen.
Na maanden van proberen om beter te worden op de manier zoals het de eerste keer gelukt was, geef ik het op.
Ik realiseer me dat er wat anders is dat gehoord wil worden.
Maar wat?
Dat "wat" komt fluisterend naar me toe tijdens een hele luie zon en zee vakantie.
Ik ben zo ontspannen, dat ik niet echt iets nodig heb om me te vermaken.
Ik vind het heerlijk om gewoon wat te liggen aan het strand en in mijn bed.
Tijdens dat liggen ga ik vaak met mijn aandacht naar mijn borsten.
Wat voel ik daar? Hoe meer ik verzink in mijn borsten, hoe meer ik voel dat mijn lichaam van binnen oplicht.
Het begint van binnen te leven en dat levendige gevoel gaat meteen door naar mijn vagina.
Zij reageert direct op de aandacht die ik in mijn borsten heb.
Het voelt heerlijk en langzaam aan komt mijn lichaam in een soort extase.
Gewoon....door er te zijn en te voelen wat er is.
Nu besluit ik het eens andersom te doen. Ik houd mijn aandacht bij mijn vagina en mijn schaamlippen.
Ik streel mijn schaamlippen met een beetje olijfolie met een hand die niks wil.
Ik houd mijn vinger op de huid, op een plek en wacht wat er in de rest van mijn lichaam gebeurd.
Ik wil niet opgewonden raken...ik wil niet klaarkomen, maar ik ben gewoon nieuwsgierig naar wat er is.
Ook nu licht de rest van mijn lichaam op.
Mijn borsten en vagina staan nu maximaal met elkaar in verbinding.
Mijn hele lichaam raakt in een dieper gevoel van genot.
Zonder dat ik ook maar even hoef te bewegen met mijn lichaam.
Als ik mijn schaamlippen zo aanraak, doet er niets pijn.
Het voelt dat dit is wat mijn vagina en schaamlippen me willen laten zien;
Jarenlang heb ik haar gecommandeerd wat ze moest doen...vochtig worden!, geil worden!stop met pijn doen! laat die lul naar binnen! zorg dat hij...mijn man...snel heen en weer kan bewegen! kom klaar!wordt beter!
En nu is daar alleen maar een liefdevolle hand, die me laat zien hoe zacht en fijngevoelig mijn schaamlippen zijn en hoe wijs ze zijn, om zo diepgaand met de rest van mijn lichaam te kunnen communiceren.

Happy

   

Na ME, vulvodynie, eierstokkanker en een endorfine resistentie, ben ik zo langzamerhand een expert op het gebied van "beter worden" geworden.

Steeds komt er weer een nieuw addertje van pijn of ongemak om de hoek kijken.
En nog steeds denk ik, dat de echt experts buiten mij wel weten wat het beste is voor mij.
Dat komt vaak neer op langdurige trajecten en/ of medicijnen
Langzamerhand word ik me bewust dat ik continue aandacht besteed aan dat wat fout gaat en niet aan wat goed gaat en fijn is.
Ik word me bewust hoe desastreus al die gedachten op mijn lichaam zijn.
En als ik iets doe wat werkelijk fijn is om te doen, voelt dat zo levendig en goed.
Ik begin steeds meer te voelen wat een onmetelijke kracht dat is in mijn genezing.
De kracht van "happy"  en plezier dus!
Steeds vaker mag ik van mezelf plezier voorop stellen.
Ik vraag me dan af; Waar word ik nu echt blij van"?
Van dansen.
Dat maakt dat ik tot in de toppen van mijn wezen me weer levend voel.
En na een dansje weet ik opeens weer hoe alles in elkaar zit.
En toch heb ik het maar zelden echt ingezet tijdens mijn ziek zijn.
Ik merk dat het anders wordt.
Opeens maak ik steeds vaker, tijdens de afwas, even een ronde dansje.
Of bij het tandenpoetsen merk ik opeens dat ik allerlei bewegingen maak.
Voel ik me op eens een beetje instorten in de loop van de dag?
Dan doe ik een 30 seconden dansje en ik ben weer opgeknapt.
Na 8 kleine rondedansjes per dag, hoef ik niet meer naar de Zumba les.
Een dame die haar hele leven in het teken van plezier heeft gezet is Regena Thomashauer.
Ze noemt zichzelf Mama Gena.
Ook zij danst 30 seconde dansjes.
Volgens haar is het vrouwen lichaam gemaakt om te bewegen.
Door te bewegen kan een vrouw haar eigen liefde ervaren,
en wordt haar lichaam overstroomt met nitric oxide.
Nitric oxide zorgt ervoor dat het effect van het stress hormoon Cortisol wordt uitgeschakeld.
Dusssss...dansen maar!

Bekkenpijn; De naakte waarheid

 

Dit is Shawn Tassone. Hij is gynaecoloog in Amerika
Vandaag vond ik een mooi artikel van zijn hand.

Het gaat over de mind-body connectie als oorzaak van acute en chronische bekkenpijn.
Ik vond het mooi te lezen hoe deze gynaecoloog voorbij zijn "geleerdheid" wil kijken.
Hier is het artikel. Ik heb het een beetje vrij vertaald.

http://www.psychologytoday.com/blog/the-90-minute-checkup/201206/pelvic-pain-the-bare-truth

 

Chronische pijn is iets waar artsen dagelijks mee te maken hebben. Met de huidige trends van de verslaving aan pijn medicatie en de grote hoeveelheid seksueel misbruik, wilde ik een verhaal delen, om te benadrukken dat medicijnen niet altijd de beste behandeling zijn. Echte verbinding tussen een patiënt en arts is noodzakelijk in het helpen met chronische bekkenpijn en een 90 minuten bezoek kan helpen, om tot de oorzaak te komen.

Op een dag was ik in de kliniek, toen ik een telefoontje kreeg, van een arts, die werkzaam was in de plaatselijke eerste hulp. "Shawn, ik heb hier een vrouw met ondraaglijke pijn en ik vraag me af ,of ik haar naar jouw praktijk kan sturen?" Ik was verbaasd, omdat we meestal patiënten naar de eerste hulp sturen en niet omgekeerd. Hij vertelde me dat de vrouw hele erge bekkenpijn had en dat het team alle mogelijke testen had gedaan;  een CAT scan van het bekken, Pelvic echografie, vaginale en urine kweekjes, en bloedtesten. Ze hadden haar wat pijn medicatie gegeven. Die gaf haar enige opluchting, maar ze had nog steeds pijn. Uit de testen leek niets erop, dat er organisch iets mis was.

Ik stemde toe de patiënt te zien, alhoewel ik niet zeker wist wat ik met haar zou doen. Ongeveer 30 minuten later bracht mijn medisch assistent haar naar een van onze behandelkamers. De patiënt zat voorovergebogen in een soort foetus houding en ze liep heel voorzichtig. Ik liep achter haar de kamer in en hielp haar om aan tafel te zitten.  Ik zat in een stoel tegenover haar en begon met het opnemen van haar geschiedenis. Zij beweerde dat de pijn twee weken geleden, totaal onverwacht was komen opzetten. Sinds die tijd heeft ze deze niet aflatende pijn en kon ze haar huis niet meer uit. Na dit alles verteld te hebben, begon ze te huilen.

In mijn gedachten bedacht ik de medische en chirurgische mogelijkheden, toen ik achter haar keek en daar het tapijt zag hangen aan mijn muur, die de zeven chakra's, of energetische centra van de Ayurvedische geneeskunde vertegenwoordigt. In het eerste of het Wortelchakra wordt het bekken en heiligbeen vertegenwoordigt; het is de verbinding met familie en relaties. Kijkend naar de vrouw, werd ik getroffen door het feit dat ze een pijn of een blokkade in deze eerste chakra beschreef. Dus vroeg ik haar een vraag, "Heeft u de afgelopen weken eventuele problemen met betrekking tot relaties of familie?"

Ze stopte onmiddellijk met huilen en ze keek omhoog. Ze zei op scherpe toon; "Nou, twee weken geleden vertelde mijn man me, dat hij een affaire had!"
"Goed" zei ik "het is gemakkelijk te begrijpen , dat wanneer we stress hebben, dat we migraine zouden kunnen krijgen. U bent gekwetst door een intieme relatie, dus misschien is dit gewoon een migraine in uw bekken."

Vervolgens vertelde ze verder, "toen hij me vertelde over de affaire, begon ik te snikken en onmiddellijk herinnerde ik me, dat ik 18 was en werd verkracht door twee mannen die vervolgens probeerde met te verdrinken." Ik staarde de vrouw aan, vol van wat we net hadden ontdekt. De ontrouw van haar man, had de onderdrukte, traumatische gebeurtenis van twintig jaar eerder open doen gaan en de wond was rauwer dan ooit tevoren. We spraken voor enige tijd over haar verleden en huidige kwesties en ik stuurde haar die dezelfde dag naar een psycholoog. Toen ze na twee weken naar me terugkeerde, was haar pijn aanzienlijk verbeterd en werkte ze aan het behandelen van de kwesties van haar leven.

Ik had haar bijna geopereerd en wat ik die dag ontdekte was, dat de geest zo veel macht heeft over genot en pijn. Als een arts probeer ik nu een beetje dieper te kijken in de medische geschiedenis van de patiënt met bekkenpijn. Studies hebben aangetoond dat vrouwen die een laparoscopie (een camera ingevoegd in de navel) ondergaan, en die verteld worden, dat alles er perfect uitziet van binnen, dat bij een meerderheid van hen, de pijn zal stoppen. Zou het niet mooi zijn, als we datzelfde resultaat zouden kunnen krijgen zonder in het lichaam te hoeven kijken? In een tien minuten afspraak kunnen we het lichaam kort onderzoeken, maar het duurt veel langer dan dat, om in de mind-body connectie te komen.

Shawn Tassone, MD is een gynaecoloog in Tucson, AZ en is de auteur van "hands off my belly!, The pregnant woman's survival guide to myths, mothers and moods". Hij en zijn vrouw zijn ook de auteurs van het boek "Spiritual pregnancy" .Dr. Tassone is de directeur van het onderzoek in de complementaire en alternatieve geneeskunde voor the World institute of Scientific Exploration.

Vulvodynie & floreren

                                        



Deze mooie vrouw, die Lorraine Faehndrich heet, begeleidt, op geheel eigen wijze, vrouwen, die last hebben van vulvodynie, pijn bij het vrijen of andere chronische bekkenpijn. Ze heeft zelf ook vulvodynie gehad en is er van genezen.
Volgens haar, is chronische bekkenpijn of vulvodynie een symptoom van het niet kunnen floreren in je leven.

Lange tijd dacht ik ook altijd, dat ik pas tot bloei kon komen, als de pijn in mijn vagina gestopt was.
Pas dan kon ik weer leven. Totdat ik me steeds meer realiseerde, dat mijn pogingen om beter te worden, mijn leven heel klein en pijnlijk maakte. Ik begon te zien, dat door op deze manier te leven, mijn vagina helemaal niet beter zou worden. Ik begon meer te luisteren naar het goede, dat in mijn lijf te voelen was. Dat zorgde voor een diep gevoel van welbehagen, van waaruit ik verder kon bewegen.

Ook Lorraine begon naar haar lichaam te luisteren. Ze genas zichzelf door de boodschappen, die haar lichaam haar gaf, steeds meer op te volgen.

Ze heeft 4 tips voor het omgaan met vulvodynie:

1. Maak verbinding met je lichaam en sta open voor alle sensaties, die daar te voelen zijn.

2. Maak contact met je bekkengebied, je vulva, je vagina of je bekkenbodemgebied.

3. Als je de verbinding voelt met een gebied, kan je vragen: "Wat heb je nodig".
Andere vragen zouden kunnen zijn: " Heb je een boodschap voor me", of  "Op wat voor een manier ben je hier om me te helpen?"

4. Luister en wacht totdat je een ingeving krijgt.

Behalve deze tips, is haar belangrijkste tip; maak sensueel plezier een belangrijk onderdeel van je dag, door bv 3 plezier momenten in je dag in te plannen. Dan doe je, kort of lang, dat, wat je fijn vindt om te doen. Een wandelingetje, even zitten om gewoon even niets doen. Een dansje...of dat wat voor jou  als een sensueel plezier voelt.

Meer over Lorraine kan je vinden op haar website; www.radiantlifedesign.com