Happy

   

Na ME, vulvodynie, eierstokkanker en een endorfine resistentie, ben ik zo langzamerhand een expert op het gebied van "beter worden" geworden.

Steeds komt er weer een nieuw addertje van pijn of ongemak om de hoek kijken.
En nog steeds denk ik, dat de echt experts buiten mij wel weten wat het beste is voor mij.
Dat komt vaak neer op langdurige trajecten en/ of medicijnen
Langzamerhand word ik me bewust dat ik continue aandacht besteed aan dat wat fout gaat en niet aan wat goed gaat en fijn is.
Ik word me bewust hoe desastreus al die gedachten op mijn lichaam zijn.
En als ik iets doe wat werkelijk fijn is om te doen, voelt dat zo levendig en goed.
Ik begin steeds meer te voelen wat een onmetelijke kracht dat is in mijn genezing.
De kracht van "happy"  en plezier dus!
Steeds vaker mag ik van mezelf plezier voorop stellen.
Ik vraag me dan af; Waar word ik nu echt blij van"?
Van dansen.
Dat maakt dat ik tot in de toppen van mijn wezen me weer levend voel.
En na een dansje weet ik opeens weer hoe alles in elkaar zit.
En toch heb ik het maar zelden echt ingezet tijdens mijn ziek zijn.
Ik merk dat het anders wordt.
Opeens maak ik steeds vaker, tijdens de afwas, even een ronde dansje.
Of bij het tandenpoetsen merk ik opeens dat ik allerlei bewegingen maak.
Voel ik me op eens een beetje instorten in de loop van de dag?
Dan doe ik een 30 seconden dansje en ik ben weer opgeknapt.
Na 8 kleine rondedansjes per dag, hoef ik niet meer naar de Zumba les.
Een dame die haar hele leven in het teken van plezier heeft gezet is Regena Thomashauer.
Ze noemt zichzelf Mama Gena.
Ook zij danst 30 seconde dansjes.
Volgens haar is het vrouwen lichaam gemaakt om te bewegen.
Door te bewegen kan een vrouw haar eigen liefde ervaren,
en wordt haar lichaam overstroomt met nitric oxide.
Nitric oxide zorgt ervoor dat het effect van het stress hormoon Cortisol wordt uitgeschakeld.
Dusssss...dansen maar!